Eigenvalue approximation by the finite element method: the method of Lagrange multipliers
نویسندگان
چکیده
منابع مشابه
buckling of viscoelastic composite plates using the finite strip method
در سال های اخیر، تقاضای استفاده از تئوری خطی ویسکوالاستیسیته بیشتر شده است. با افزایش استفاده از کامپوزیت های پیشرفته در صنایع هوایی و همچنین استفاده روزافزون از مواد پلیمری، اهمیت روش های دقیق طراحی و تحلیل چنین ساختارهایی بیشتر شده است. این مواد جدید از خودشان رفتارهای مکانیکی ارائه می دهند که با تئوری های الاستیسیته و ویسکوزیته، نمی توان آن ها را توصیف کرد. این مواد، خواص ویسکوالاستیک دارند....
An Analysis of the Finite Element Method Using Lagrange Multipliers for the Stationary Stokes Equations
An error analysis is presented for the approximation of the statiornary Stokes equations by a finite element method using Lagrange multipliers.
متن کاملEvaluation of Fracture Parameters by Coupling the Edge-Based Smoothed Finite Element Method and the Scaled Boundary Finite Element Method
This paper presents a technique to evaluate the fracture parameters by combining the edge based smoothed finite element method (ESFEM) and the scaled boundary finite element method (SBFEM). A semi-analytical solution is sought in the region close to the vicinity of the crack tip using the SBFEM, whilst, the ESFEM is used for the rest of the domain. As both methods satisfy the partition of unity...
متن کاملThe Finite Element Method With Lagrange Multipliers for Domains With Corners
We study the convergence of the finite element method with Lagrange multipliers for approximately solving the Dirichlet problem for a second-order elliptic equation in a plane domain with piecewise smooth boundary. Assuming mesh refinements around the corners, we construct families of boundary subspaces that are compatible with triangular Lagrange elements in the interior, and we carry out the ...
متن کاملOn the Method of Lagrange Multipliers
and there are no inequality constraints (i.e. there are no fi(x) i = 1, . . . , m). We simply write the p equality constraints in the matrix form as Cx− d = 0. The basic idea in Lagrangian duality is to take the constraints in (1) into account by augmenting the objective function with a weighted sum of the constraint functions. We define the Lagrangian L : R ×R ×R → R associated with the proble...
متن کاملذخیره در منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ژورنال
عنوان ژورنال: Mathematics of Computation
سال: 1979
ISSN: 0025-5718,1088-6842
DOI: 10.1090/s0025-5718-1979-0514810-0